Alianation-of-the-Forest

Kröller Müller Museum

stemmen & aardappel schillen

'opa's handen' werd gepubliceerd in 1973 [19NU magazine, full page]

Het beeld van opa kwam op, denkend aan de Europese verkiezingen
Europa was belangrijk … toen ook al.

Ik weiger om toe te geven aan de apathie
van schaars denkenden, wanneer het over Europa gaat.
Stemrecht heb ik altijd als een voorrecht gezien,
ik ben mij bewust van de historische context
- juist nu kun je die eigen kracht tonen;
ergo … niet stemmen is voor de aller domsten.
Ze schenken in feite de macht aan de bestaande machthebbers:
de christen- en sociaal democraten,
in Europa verdelen zij de kracht van het verloren potentieel.

Denkend aan Europa:
als ik zulke boude uitspraken doe,
realiseer ik me waarom ik juist mijn stemrecht koester
en waardoor dat is gevormd ... een stukje van die vraag
laat zich beantwoorden door volgend gekrabbel:

Vanaf mijn derde levensjaar tourden wij door Europa
tijdens de grote vakanties, ik mocht alle landen ontdekken,
in een tijd dat je nog naar een Nederlander zwaaide
als je er al eentje tegenkwam in het buitenland.

Op de hele lagere school was ik de enige,
die zo ver weg ging in de zomer;
mijn beste vriend Paul ging ook ver weg
maar dat was in de winter: hij ging skiën,
dat zat er bij ons niet bij.

Na pa's dood in 1972 had ik veel meer contact met m'n opa,
ervoor was ik slechts participant in gesprekken geweest,
Nu kreeg ik een hoofdrol; papa had veel ideeën over Europa.
Een enorm vertrouwen in het zelf oplossend vermogen
van mensen om grote problemen op te lossen,
zoals het energie-vraagstuk; rijden op water
werd destijds al onderzocht. Dat waren leuke gesprekken.
Mijn vrienden vonden het heerlijk om met pa te discussiëren.
Als zelfstandig ondernemer had hij een krachtige visie
ik kreeg daar gelukkig veel van mee.

Opeens in 1972 was hij er niet meer
en nam opa een prominente plek in mijn leven
altijd heerlijk lange gesprekken met opa.
 Bestuurlijke vernieuwing speelde in die tijd enorm;
gekozen burgemeesters bijvoorbeeld, een typisch D’66 item
is nog steeds actueel.

Reflecties over zijn tijd, geboren in 1889;
zijn tijdreis boeide mij enorm … we spraken altijd urenlang
over de ontwikkelingen in de maatschappij
en de positie van het individu t.a.v. de heersende machten
en hoe je er toe te verhouden; hoe hij het heeft gedaan.

Ze noemde hem de burgemeester van Terbregge,
hij was werkman, weliswaar voorzitter
van de grootste woningbouwvereniging
die zelf ook voor de mensen zijn mouwen opstroopte.
Al voor de eerste wereldoorlog hoofd van de vrijwillige brandweer.
Een paardenman, gemobiliseerd in ’14-’18 in de kazerne te Breda,
verantwoordelijk voor deze dieren.
Veel later realiseerde ik me pas hoe belangrijk
in die tijd paarden waren, niet voor niets stierven er zelfs meer paarden
dan mensen in de eerste wereldoorlog: ruim 9 miljoen [inclusief muilezels]
Hoe anders is het nu: geen oorlogen meer bij ons; vrij reizen en straks ook eindelijk af van data roaming bij mobiel bellen

Terug naar opa; hij creëerde speeltuinen voor kids,
kortom zorgde voor een fijne bedding
in een bijzonder sociaal klimaat aldaar.
Ik ben trots op mijn opa, trots op mijn pa en op mijn kind;
in allen zie ik een positiviteit en de capaciteit invulling te geven
daadwerkelijk iets te betekenen voor andere mensen,
allemaal op een ander manier maar met volledige overtuiging.

Stemmen hoort daarbij ... dat moet je doen!

Ik denk zijn wijsheid te kunnen zien in de foto's die ik in 1972 maakte;
zijn visie zie ik … zijn visie op een grote ontwikkeling
maar ook de aandacht voor het kleine: het aardappelschillen.

Denkend aan Joseph Beuys; die, al kool snijdend, in een documentaire
uit een ver verleden de uitspraak deed:
”Ich habe das Leben als Kunstwerk erklärt”

Joseph Beuys bezeichnet den Lebenslauf als Werklauf. Joseph Beuys erklärt im Sinne des erweiterten Kunstbegriffs das Leben zum Kunstwerk. Er bezieht den Gestaltungsbegriff auf jeden Menschen, der in unserer Gesellschaft lebt. Kreativität ist nach Beuys, die im Menschen innewohnende Möglichkeit zur Schöpfung und der Einflussnahme auf den Gang der Dinge in der Welt.

Daar gaat mijn kunst immers ook over.
Daar houd ik me dan ook graag aan vast - het past helemaal in de Europa discussie; er zou alleen meer individueel besef in moeten van ons Europees cultureel erfgoed. Zie ook:

http://pietersteinz.com/about/

De foto rechts onder is de eerste foto van mij, die full page werd gedrukt in een glossy magazine uit die tijd: 19NU heette het blad, dankzij mijn docent op St. Joost, Breda kwam het daarin terecht - ik apetrots natuurlijk.

Hieronder een tekening, die ik maakte tijdens de uitzending van de SWF [28 januari 1980]. Ik zou hem later in 1982 ontmoeten tijdens de Documenta 7 in Kassel.
Van ons hotel buiten de stad naar het Fridericianum, deelden we een taxi. Het was zeer onderhoudend en zelfs gedeeltelijk in het Nederlands; hij was immers geboren in Kleve vlakbij de Nederlandse grens.
Hij had mijn droomauto bij het hotel laten staan; 'n Bentley Continental saloon uit 1958 [of S1, die hij sinds 1966 bezat] anders ... hadden we misschien daarin een ritje ...?

Beuys stierf in 1986

tekening uit dummy 1980

roadtrip reflections

in de buurt van Wichmond

Ragdoll

woonachtig in Avegoor e.o.

Deventer

Blauwe Engel

tango schoen