Ik herinner me nog hoe ik; het zal eind vijftiger jaren geweest zijn; aan de verre toekomst dacht. Sinterklaas bracht mijn jaarlijkse ’vaste prik’ verrassing: Sjors & Sjimmie - het album, de bron voor mijn toekomstfantasie.
Destijds dacht ik dat in deze tijd de auto’s totaal achterhaald zouden zijn. Helikopters en ander vliegend tuig zouden de lucht kleuren. Met ’n simpele druk op ’de’ knop moest je toch ’n heerlijke maaltijd op tafel kunnen toveren. Tsja ... moest ik toch weer met mijn oude gebakje door de sneeuw ploegend champagne halen. Waarmee ik in het nieuwe jaar een toast zal uitbrengen op onze verbinding met mijn wens op een liefdevol - en een jaar vol verwondering en schoonheid.
Ik sluit mijn ogen en verzend deze boodschap alvast met een glimlach.
winston
