open brief aan Rinke om te bedanken ...

...

Rinke mijn beste,

ik heb besloten mijn bericht aan jou tot een open brief te maken, omdat de inhoud eigenlijk voor al die studenten geldt van toen [honderden helaas]... de specifieke stukken voor jou zijn hierin sowieso verdisconteerd - dus dat bijt niet!
wat een prachtig mooi boek: 'Piercing the Spirits' ... en nu geworden tot een geschenk voor mij ... nog mooier! [Huib gaf de boodschap door - 'n paar dagen geleden( galerie de 7eHemel-Velp)] ik had het nog nimmer bekeken en leende het even omdat ik nieuwsgierig was, van Annemieke en Huib, welnu: ik geniet er nog steeds van >
mijn tijd - N.U. - is vervult van tonen door jouw gebaar: geluiden allerlei - het voelt vol en prettig - deze echo's van de 'academie-tijd' die zachtjes herinneringen influisteren. [de laatste stappen als docent daar klonken ruim 20 jaar geleden] ik snuffelde even door oude agenda's en zag in mijn aantekeningen bij werkbesprekingen uit deze zeventiger en tachtiger jaren - dierbare twarrelingen - 't ging eigenlijk altijd over hetzelfde: hoe kon ik mijn studenten dichter bij hun kern brengen, met behulp van mijn filosofisch en tegelijkertijd oerpraktisch bewustzijn [kroonverkenner cum laude: van morse tot survival in onherbergzaam ... tot mijn zestiende, daarna basta] gesteunde multidisciplinaire 'Bouille-à-Baisse', en die 'drive' laten zien in zijn kern ... en mee helpen te laten klinken, met alle gereedschappen die ik ze toen kon aanbieden - het zijn allemaal unieke verhalen vol en vervuld van schoonheid ... alle studenten zijn los gekomen uit hun verschillende contexten - vice versa - alles dwarrelt in de rondte de rijkdom van die zwerm: 'dit-bericht' is dan ook mijn gedachte nu, weet je nog!:
het herbergt de waardering, daardoor ook de dankbaarheid van de bewandelde weg ... als een soort centraal perspectief leidt dit tot de verdichting van mijn geïdealiseerde herinnering wellicht, maar dat bomt niet. ha! lumière - lux! Reminiscenties van mijn absolverend bewustzijn, 'n gedachtesoep, overgeleverd aan de willekeur van het ... oh zo private semantisch moment - à bout portant (plotsklaps) openbaart zich zijn duiding ...: wat is zijn draagkracht? kan het zich in een andere vorm manifesteren? In 'n beeld wellicht of in een goed gesprek of gedicht of anderszins? ... dan pas kan het overleven - eventueel herkend worden door een verwante geest.

Waar zijn ze overigens, willen de 'verwante geesten' wel lastig gevallen worden door mijn breinruis: nescio quis (ik weet niet wie) Is deze ruis niet gelijk aan een bekend deuntje: 'n hitsong - une tube?
Hoe ernstig kan de waarheid zijn en tegelijkertijd met een brede glimlach verwelkomd worden? ... zijn nouveautés - de nieuwe gedachtes - als etherische snuifjes en kunnen de nadreunen als maagvulling of -krampen of -stoten genuttigd of slechts verdragen worden?

Eigenlijk is het - als ik het nu nalees slechts een omschrijving van 'mijn appeltaart' terwijl iedereen allang weet hoe die smaakt en dat weet jij natuurlijk ook [ik vind het overigens nooit erg het goede en aangename telkenmale te herhalen] in dat geval stuur ik je dan toch maar 'n puntje met dank ... het zijn enkele associatieve 'Emblemata' op mijn weblog voor jou als 'bevriezing van het voorafgaande gebrabbel - ik hoop dat je ervan geniet ... 'n klein gebaar ...

en je bent natuurlijk van harte welkom met jouw lief Gerda in 'De Koning van Bohemen', ik de hofnar zal je met graagte begroeten of bij gelegenheid in de 'Belle Dame de Riez' dan doe ik mijn Provencaalse buiging

warme groet
W'

P.S. dit stuk omvat ook 'n eerdere gedachte: Toch laat ik het maar zijn ... want als ik mijn werkelijkheid niet aanraak bestaat hij wellicht niet
[ik scheen het te moeten laten herklinken ...]

winston - Riez, 11 augustus 2008

'La Belle Dame de Riez' Hôtels des Gypseries • 1598
27 Grand'Rue • 04500 RIEZ
Alpes-de-Haute-Provence
+33 49277 7277

huize 'De Koning van Bohemen'
Waterstraat 51A • 7201 HM ZUTPHEN
+31 575 549455

w@salotto.com
www.salotto.com