maandag 11 augustus 2008

une chambre à vivre



HET BERICHT
'n Gedachte > 'n Signaal:

over herwaardering, de verdichting
van de geïdealiseerde herinnering;
reminiscenties van mijn absolverend bewustzijn




'n Gedachtegoed,
overgeleverd aan de willekeur van het
oh zo - private semantisch moment -
à bout portant (plotsklaps)
openbaart zich zijn duiding ...:

Wat is zijn draagkracht ...
kan het zich in een andere vorm manifesteren?

in 'n beeld wellicht
of in een goed gesprek
of gedicht of anderszins?
dan pas kan het overleven
eventueel herkend worden door een verwante geest

Waar zijn ze overigens?
willen de 'Verwante Geesten' wel lastig gevallen worden
door mijn breinruis: nescio quis (ik weet niet wie)
Is deze ruis niet gelijk aan een bekend deuntje:
'n hitsong - une tube?

Hoe ernstig kan de waarheid zijn
en tegelijkertijd met een brede glimlach verwelkomd worden?
... zijn nouveautés - de nieuwe gedachtes
als etherische snuifjes?
en kunnen de nadreunen als maagvulling
of -krampen
of -stoten
genuttigd of slechts verdragen worden?

Eigenlijk is het
- als ik deze exercitie nalees -
slechts een omschrijving van 'mijn appeltaart'
terwijl iedereen allang weet hoe die smaakt. 


Toch laat ik het maar zijn ...
want als ik mijn werkelijkheid niet aanraak
bestaat hij wellicht niet


winston - Riez, 11 augustus 2008